Podwalk in Veenhuizen wandelen
Na het zien van de eerste aflevering van de televisieserie Het Verhaal van Nederland waren we verkocht. Wat een geweldige serie over de geschiedenis van Nederland! Toen we hoorden dat elke aflevering een eigen podwalk had, werden we nieuwsgierig. We hadden nog nooit een podwalk gelopen. Maar toen we een paar dagen in Drenthe waren maakten we van de gelegenheid gebruik om de podwalk in Veenhuizen te wandelen.
Het Verhaal van Nederland
Het Verhaal van Nederland is een televisieprogramma. In tien afleveringen neemt Daan Schuurmans je mee als verteller door de geschiedenis van ons land. Er is geen deel onbelicht gelaten, zo wordt ook in gegaan op de rol van Nederland in de slavernij en de regering in de Tweede Wereldoorlog.
Het leuke van het programma is dat het geen opsomming van feiten is, maar er je aan de hand van 10 verhalen door de geschiedenis reist met de verteller als centrale figuur die in alle afleveringen voorkomt. Hij staat als het ware midden in elk verhaal.
De verhalen spelen zich in verschillende delen van Nederland af. Heb je dit programma gemist en wil je het toch nog graag zien? Je kunt de afleveringen hier bekijken.
Als je wilt weten hoe je precies een van deze podwalks loopt dan kun je het beste even ons artikel Podwalk Het Verhaal van Nederland lopen lezen.
Podwalk in Veenhuizen wandelen
Als we geparkeerd hebben op de parkeerplaats bij het Gevangenismuseum in Veenhuizen startten we de podwalk Een Beter Mens. Daan Schuurmans, de verteller, begint met het verhalen hoe Veenhuizen er tweehonderd jaar geleden eruitzag. Er wordt vertelt over de omstandigheden in de 18e eeuw. De bittere armoede, geen sociale voorzieningen en de opkomst van de industrie was in volle gang.
Veenhuizen is een van de eerste dorpen die is ontworpen op de tekentafel. Over elk gebouw en zijn plek is nagedacht. Veenhuizen behoort tot de Koloniën van Weldadigheid, een project van weldoeners uit de rijke burgerij. Zij geloofden dat je de mens kon veranderen als hij zich in beter omstandigheden zou bevinden.
Arme mensen uit de grote steden krijgen de kans om met hard werken een eigen boerderijtje met een eigen stukje grond te bewonen. Weeskinderen komen in het weeshuis van de Kolonie en krijgen daar een opleiding en konden daarna geld verdienen voor de Kolonie. Zo konden zij een beter mens worden. Een deel van hun opleiding werd gefinancierd door het rijk en de rest financierde de Maatschappij met de verkoop van wat zij produceerden.
We wandelen langs het Gevangenismuseum en langs het oude hospitaal. Want ook de arbeiders van de Kolonie hebben hier recht op zorg. Elk huis heeft een naambordje met een spreuk of een woord. Deze spreuken en woorden moesten de arbeiders eraan herinneren dat ze sober en deugdzaam moesten leven.
Veenhuizen als strafkolonie
In de 19e eeuw verandert er het een en ander. Het weeshuis verdwijnt en het gesticht wordt gebruikt om bedelaars en landlopers op te sluiten. Dat was strafbaar in die tijd en zo werd Veenhuizen een strafkolonie.
We zijn uit het dorpje en lopen achter langs een deel van de gevangenis die nog steeds in gebruik is.
Als we doorlopen komen we bij een de electriciteitscentrale van het dorp. De twee generatoren doen het nog steeds. Vroeger liep deze centrale op turf, dat was hier ruim voldoende aanwezig. Die centrale was een grote vooruitgang, want met beter licht (in plaats van een olielamp of een kaars) kon er langer doorgewerkt worden!
De ondergang van de Maatschappij van Weldadigheid
Het idee was natuurlijk heel nobel, maar er was over een aantal dingen niet goed nagedacht. De paupers die in Veenhuizen aankwamen waren verzwakt en konden het zware werk helemaal niet aan. Daarbij kwamen zij vooral uit de grote steden en wisten zij helemaal niets van het boerenwerk. Het hele project kost meer dan dat het opbrengt en de Maatschappij van Weldadigheid gaat failliet.
Het probleem van landlopers en bedelaars blijft echter bestaan. De nieuwe regering neemt het over.
We komen nu langs de kerk, die net zo oud is als Veenhuizen zelf en wandelen het dorp in. Aan de spreuken op de huizen kun je een beetje zien wie er gewoond heeft.
Daarna lopen we langs het Veenhuizerkanaal waar vroeger de paupers met de trekschuit werden aangevoerd. Vanaf hier lopen we weer terug naar de parkeerplaats.
Wat vonden wij ervan?
Dit was de eerste podwalk die we liepen en we waren oprecht verrast. Terwijl je loopt door een schitterende omgeving luister je naar een verhaal over de geschiedenis die zich hier heeft afgespeeld. Het gaat daardoor veel meer leven.
Wij vonden dit een ontzettend leuke manier van wandelen. De wandelingen lopen door delen van een stad of dorp waar je zelf niet zo snel zou gaan wandelen. Tevens is het heel leuk om te horen wat er allemaal gebeurt is en wat dat vandaag de dag voor invloed heeft.
Marije en vooral Wietse waren heel enthousiast. Wietse is nieuwsgierig en houdt van wandelen en dit was een ideale combinatie. Je kijkt echt met andere ogen naar waar je je bevindt.
Wat ons betreft een aanrader en we zijn zeker van plan om de andere negen podwalks ook nog te gaan lopen. En we zijn niet de enige. We kwamen tijdens onze podwalks meerdere mensen tegen die hetzelfde deden en allemaal even enthousiast waren als wij.
Met meer tijd
Met meer tijd raden wij aan om niet alleen de podwalk in Veenhuizen te wandelen, maar er een leuk dagje Veenhuizen van te maken. Breng dan ook even een bezoek aan het Gevangenismuseum. Het is een aanrader. Voor meer inspiratie voor Veenhuizen kun je het beste ons artikel Wat kun je doen in Veenhuizen? even lezen.
